Rozdział LXII - KONIEC

Dojechaliśmy do niewielkiego białego domku. Nathan wprowadził motocykl do garażu i oprowadził mnie po domu. Mój pokój był średniej wielkości o kremowych ścianach a w nim wielkie łóżko, szafa, biurko i komoda. Zeszłam na dół i pokierowałam się do salonu.
- Dreena świetnie - Nathan znalazł się przede mną - Porozmawiajmy - chwycił mnie za rękę i zaciągnął na sofę - Nasza praca polega na tym, że pozbywamy się zbędnych stworów. Są dwie organizacje, niebieska mila i czerwona. Obie organizacje dostają te samo zlecenie i ta grupa, która pierwsza ukończy zadanie dostane punkt.
- Taka zabawa ? - zapytałam.
- Nie - odparł szybko - To nie jest zabawa. Załóżmy, że pewien wampir zabija wiele osób, przecież nie można takiemu pozwolić żyć więc my jesteśmy od tego.
- To jest okropne .
- Wręcz przeciwnie, jest wiele okropnych ludzi, którzy nie są tak mili. Dreena żyjesz w złudzeniu, że każda zła osoba ma sumienie i zmieni się na dobre. Nauczysz się, że trzeba likwidować zło. Nie ma przebaczania, albo jest się dobrym albo złym.
- Dobrze rozumiem. Nauczę się, potrzebuje tylko trochę czasu - westchnęłam.
- Dasz sobie radę, pomogę Ci - uśmiechnął się do mnie.
- Od teraz moje życie całkowicie się zmieni.
- Świetnie powiedziane - puścił mi oczko - Przeszłość już nie ma znaczenia. Zaczynasz z nową kartą. Jeżeli masz jakieś niepozałatwiane sprawy to zapomnij o nich bo to nie ma sensu. To koniec Twojego dawnego życia -
- Koniec mojego dawnego życia - powtórzyłam cicho i przytuliłam się do niego. Przez chwile nic nie zrobił jednak po chwili przytulił mnie.

KONIEC




Dziękuję mojej mamie za to, że pozwalała mi nocami siedzieć i pisać rozdziały.
Dziękuję wam, moi czytelniczy za to, że tak dzielnie ze mną ciągle byliście.
Dziękuję za te mnóstwo wyświetleń i komentarzy.
Dziękuję wam za każdą chwile spędzoną na moim blogu. 
Dziękuję, że byliście ze mną.

Wasza Dreena ☻